2007 Bad Memories

หวนคิดถึงบุรุษไปรษณีย์

ใครว่าฉันเองเป็นคนดื้อ
เวลามีการจัดสรรให้โดยปริยาย
เธอเหลือสิ่งที่ว่างเปล่าไว้
แต่ไม่ได้ทำให้ใจว่างเปล่า
สรุปว่าฉันไม่ได้รู้สึกในขณะที่ไม่มีเธอ
ใครว่าฉันลุ่มหลงตัวเองจนเสียคน
ลบซ่อนอยู่ในอดีตไปไม่รอด
คำถามที่ไม่มีคำตอบ
คำนวณเช่นนี้คุ้มค่ามั้ย
รักที่เป็นโมฆะนั้นล้วนได้เขียนเป็นจดหมายส่งให้เวลาที่จะมาถึง

ให้กลางดึกเป็นบุรุษไปรษณีย์
นำการรำลึกถึงส่งกลับมา
ถึงเวลาจะผ่านไปเร็ว
เธอยังคงยิ้มได้อย่างสดใส
จิตใจเหงาหงอยเศร้าซึมเป็นความเคยชินอย่างหนึ่ง
ทำให้ฉันมีการพึ่งพิงต่อไป
ความรักเธอ ไม่หลงเหลืออยู่

ให้กลางดึกเป็นบุรุษไปรษณีย์
นำการรำลึกถึงส่งเข้ามา
ความคิดถูกความฝันตัดออก
ได้ครอบครองเธอไว้จึงนับว่ายอดเยี่ยม
ความเจ็บปวดกลายเป็นการรอคอยอย่างหนึ่ง
ทบทวนความเศร้าสลดนั้น

ยิ่งโดดเดี่ยวก็ยิ่งรู้สึกความรักยังหลงเหลืออยู่
ให้รุ่งอรุณเป็นบุรุษไปรษณีย์
นำการรำลึกถึงปิดเข้าไว้
ถึงเวลาจะผ่านไปเร็ว
เธอยังคงยิ้มได้อย่างสดใส
จิตใจเหงาหงอยเศร้าซึมเป็นความเคยชินอย่างหนึ่ง
ให้ฉันมีการพึ่งพิงต่อไป
ความรักของเธอไม่ได้หลงเหลืออยู่นานแล้ว